Meer verbinding in het team

Alleen ga je sneller, samen kom je verder. We weten allemaal wel hoe belangrijk samen is, ook voor het bereiken van resultaten. In sommige teams staat ‘samen’ zelfs bovenaan de officieuze prioriteitenlijst.

In de meeste andere, meer inhoud-gerichte teams weten mensen elkaar doorgaans echt wel te vinden bij vragen of problemen. Toch hebben veel managers dan het gevoel dat de onderlinge verbinding groter zou kunnen, en dat iets goeds zou opleveren. Bijvoorbeeld in het delen van kennis of het optimaal gebruik maken van elkaars talenten.

Je zou zeggen: daar is niemand tegen. Maar toch. Bij inhoudelijke professionals of bij medewerkers die sterk hechten aan autonomie en vrijheid kan ‘meer verbinding’ toch op weerstand stuiten. Een voorbeeld.

 

Wat voor organisatie?   Projectontwikkelaar met een missie

 Welke opdrachtgever?  Directeur

 Welke wens?  Meer verbinding in het acquisitieteam

 Met welk doel?  Een succesvoller, krachtiger acquisitieteam worden. Door meer kennisuitwisseling. Meer als vanzelfsprekend en doorlopend gebruik maken van ieders kwaliteiten en niet enkel bij een concrete vraag, want dan zoeken we elkaar wel op.

 Waarom had dit team hier een expert bij nodig?  De aard van het werk van dit team is per definitie autonoom: ieder heeft zijn eigen regio onder beheer. Niet toevallig trekt deze functie dus mensen aan die waarde hechten aan zelfstandigheid en vrijheid.

Binnen een deel van het team ontstond desondanks de roep om ‘meer verbinding’. Het andere deel van het team kon hier echter niet zoveel mee. We hebben toch nergens last van? We weten elkaar toch prima te vinden als er wat is? Wat levert die ‘verbinding’ dan op? Gesprekken hierover liepen onderling vast door de uiteenlopende wensen en de onmogelijkheid om een waterdicht argument te formuleren richting de twijfelaars.

 Wat hebben we gedaan? 

  • Teamcultuur bekeken. Die was vluchtig, adrem, vlot. Dat is prettig en ontspannen in de omgang èn het nodigt niet altijd uit tot echt luisteren of doorvragen.  Dit zette mensen aan het denken over hun eigen gedrag.
  • Gewoon doen, die ‘verbinding’: niet-zweverige goede gesprekken, aangezwengeld door de juiste vragen. Unaniem werd dit als prettig ervaren.
  • Inzien dat iedere mens praat vanuit zijn eigen perspectief. En in ieders perspectief zitten diepgevoelde waarden. Een ander actueel dilemma in de groep op die manier bespreken.
  • Praktische handvatten om met het geleerde verder te gaan. In dit geval: een intervisievorm, waarin een team van 12 mensen binnen 40 minuten een casus van a-z kan doorspreken, inclusief reflectie over de eigen inbreng.

 Het effect volgens de opdrachtgever:

Vanuit de brede opdracht ‘Meer Verbinding’ hebben mijn team en ik gedurende bijna een jaar drie bijeenkomsten met Loes gehad. Hierdoor zijn we hechter geworden. We luisteren beter naar elkaar en zoeken elkaar meer op, voor overleg of advies. We hebben gemeenschappelijke taal om in overleggen te benoemen wat er gebeurt, bijvoorbeeld als we uit verschillende perspectieven of waarden praten. 

Na 3 groepsbijeenkomsten hebben we intervisie-overleg geïntroduceerd in onze reguliere teamvergadering. Eerst onder begeleiding van Loes en inmiddels begeleid door teamleden zelf. Zo blijven we van en met elkaar leren.